Γεννήθηκε στη Μαγούλα Σπάρτης. Πατέρας του ήταν ο μαθηματικός Κωνσταντίνος Σαϊνόπουλος, τιμημένος με το παράσημο του «Φοίνικος» για την ευδόκιμο υπηρεσία του. Μητέρα του ήταν η Αρτεμισία Τζιβανοπούλου, αδελφή του Μιμίκου Τζιβανόπουλου, ο οποίος θρήνησε τα τέσσερα παιδιά του που εκτελέστηκαν από του Γερμανούς στο Μονοδένδρι Λακωνίας. Τελείωσε τις μαθητικές του σπουδές στη Μαγούλα και τη Σπάρτη και σπούδασε φαρμακοποιός στην Αθήνα. Παράλληλα σπούδασε μουσική και βιολί στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών με τον Ολλανδό καθηγητή Τόνυ Σούλτσε και άσκησε το επάγγελμα του φαρμακοποιού επί 35 έτη έως το 1985. Το 1968 παντρεύτηκε τη Χρυσαυγή Χριστοδούλου από τη Ζαχάρω Ηλείας. Εξελέγη Δήμαρχος Σπαρτιατών για δύο τετραετίες από το 1964 έως το 1967 και ύστερα από διακοπή επτά ετών λόγω απομάκρυνσής του από τη δικτατορία επανεξελέγη το 1974 έως 1988. Κατά τη διάρκεια της Δημαρχιακής του θητείας υλοποίησε σπουδαία έργα και επέλυσε χρόνια προβλήματα της Σπάρτης και των συνοικισμών της όπως: ύδρευση, αποχετευτικό , εφαρμογές σχεδίου πόλεως, ασφαλτοστρώσεις και διάνοιξη δρόμων, κατασκευή πλατειών και παιδικών χαρών, τοποθέτηση γλυπτών (άγαλμα Λεωνίδα, προτομές Λαμπαδαρίου και Δημοσθένη Τζιβανόπουλου, εισαγγελέα του Αρείου Πάγου) , τοποθέτηση αναμεταδότη τηλεοπτικών προγραμμάτων, ανακαίνιση και εξωραϊσμό του Δημαρχείου και του Άλσους Ευαγγέλου Φιλιππόπουλου (Ευαγγελιστρίας). Άξιο αναφοράς μάλιστα είναι ότι κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Δήμαρχος Σπαρτιατών το μισθό του τον διέθετε στους πάσχοντες συνανθρώπους του τόπου μας. Αφού έληξε η δεύτερη τετραετία σημαντική ήταν η οικονομική ενίσχυση του ιδίου Γεωργίου Σαϊνόπουλου αλλά και του Σαϊνοπουλείου Ιδρύματος στην εκτέλεση διαφόρων έργων. Αξίζει να αναφερθεί ότι κατά τη δεύτερη θητεία της δημαρχίας του θεσμοθέτησε με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου το επίσημο μνημόσυνο των 118 εκτελεσθέντων από τους Γερμανούς στο Μονοδένδρι.
Μετά τη δημαρχιακή του θητεία επιδόθηκε στο κοινωνικό , πολιτιστικό και αθλητικό έργο του Σαϊνοπουλείου Ιδρύματος για το οποίο έχει τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών, την τοπική εκκλησία , το Δήμο Σπάρτης και άλλους φορείς της πόλης.
ΑΦΙΕΡΩΜΑ
Στο Σπαρτιάτη Φαρμακοποιό, φιλόμουσο τ. Δήμαρχο Γιώργο Σαϊνόπουλο.
Φίλησ’ ο ουρανός τη γη κι’ οι κόσμοι αναγαλιάσαν
κι απ’ τον αφρό αφρόπλαστη γεννήθηκε η Σπάρτη.
Μυριόχρονο πεντάγραμμο η θάλασσα τ’ αγέρι
των λουλουδιών οι ευωδιές, η σμίλη από χέρι,
δεν θα μπορέσουν Σπάρτη να μας δώσουν τη μορφή σου
να ιστορίσουν ομορφιές και δόξες τις ψυχής σου.
Πάρνωνας και Ταΰγετος οι πιο ψηλές κορφές σου
κληρονομιά ατίμητη κι’ οι ασημοελιές σου.
Έχεις ρομφαία πύρινη «Τριακόσιοι του Λεωνίδα»
κληρονομιά γενιές γενιών, ατσάλινη ασπίδα.
Εισ’ ουρανόφερτη Θεά που συ γεννάς τις μάνες,
και με το ταν ή επί τας, τους ήρωες τιτάνες.
Κόρη της ρόδινης αυγής, της ομορφιάς μητέρα
σήμερα λάμψε κι’ άστραψε, στόλισε τη γιορτή μας…
Ντύσου μ΄ακτίνες χρυσαφιές, βάλε τους ροδανθούς σου
και μύρωσε με τ’ άνθια σου τα δροσερά ζεφύρια…
Το Γιώργο Σαϊνόπουλο ποιος να τον ιστορίσει
παιδί σου απ’ τα εκλεκτά, την όψη σου στολίζει…
Γεννήτρα μάνα βλάστησες, στη Σπάρτη¨Δεσποσύνη¨
πατέρα μαθηματικό, γεματ΄ αξιοσύνη.
Άξια φύτρα πέταξαν σ΄ανθόκλαδα το Γιώργο…
Σπούδασε φαρμακοποιός, με ζήλο μα και μόσχο…
Στην επιστήμη πρώτευσε και στη καλλιτεχνία
στη μουσική και το βιολί, πρώτος και με βραβεία ….
Δήμαρχο τον εξέλεξαν, Εσέ να διαφεντεύει,
τη Σπάρτη τη τρισένδοξη, τιμή στην οικουμένη…
Δώδεκα χρόνια διακονεί, μεστά δημιουργίας
με σωφροσύνη σύνεση, με θείας ευλογίας,
και όταν όλα έγιναν ως πέπρωτο να γίνει ,
οι μούσες του τον κάλεσαν κοντά τους πια να μείνει.
Εκείνες τον ενέπνεαν για νέους Παρθενώνες
για έργα καλλιτεχνικά, να μείνουν στους αιώνες…
Εμίλησε με ειδικούς σ’όλα της γης τα μέρη
πύργωσε το ¨Σαϊνοπούλειο¨ το πιο λαμπρό αστέρι…
Δώρισε κληροδότημα, χώρο παραδεισένιο…
δένδρα, γλυκοχυμούς καρπούς, πάρκο παραμυθένιο…
Στη μέση του ¨Παραδείσου¨ γλυκόφωνα τραγούδια,
σε θέατρο που έστησες τρισχίλια λουλούδια…
Επώνυμοι του «Εθνικού Θεάτρου και της Τέχνης»
καλούνται και προσφέρουνε, καθώς και λογοτέχνες…
Είσαι κρήνη ολόδροση ουρανοποτισμένη
όποιος σιμά σου ζύγωσε ποτέ του δεν πεθαίνει…
Συγχαρητήρια θερμά Γεώργιε σ’ αξίζουν
τα έργα σου ολόκληρη τη Σπάρτη μας στολίζουν.
Μ΄ αυτή σου τη προσπάθεια γίνεσαι αιμοδότης
του εκλεκτού ποιμνίου σου και λύχνος φωτοδότης.
Σαν Προμηθεύς ατρόμητος επέταξες στα ύψη
κι’ από το Δία άρπαξες σκήπτρο και κεραυνό
δεν έχει άλλα μυστικά η φύση να σου κρύψει
το βλέμμα σου εμέτρησε και γη και ουρανό…
Είσαι Πρωτεύς μαγευτικός και κύκνος και αηδόνι
άστρο λαμπρό και φωτεινό κι’ ολόχρυση αυγή…
Άγγελος είσαι τ’ ουρανού , μ’άσπρα φτερά σαν χιόνι
και μέγας Άτλας που κρατεί τη Σπάρτη μας λαμπρή…
Σπάρτη, τρισένδοξη, λαμπρή σε όλα της τα κάλλη
κοντά σου θα απολαύσουμε, όλοι μικροί μεγάλοι
γι’ αυτό χειροκροτήσετε για νέους Παρθενώνες
Σαϊνοπούλειο ίδρυμα να μείνει στους ΑΙΩΝΕΣ.
Ηλέκτρα Βασιλειάδου – Σκριβάνου
Επιλ. Μέλος του Διοικ. Συμβουλίου
της Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών